Op 22 maart 2011 gaf OCMW-voorzitter onderstaande speech naar aanleiding van het pensioen van dienstencentrumleider Jos Augustyns.

Dames en heren genodigden, vrienden en collega's van Jos,
Jos en Els,

Op mijn beurt hartelijk welkom vanmiddag in dienstencentrum Maria-ter-Heidehove. Het voordeel om als 3e te spreken is dat er al heel wat gezegd is als je aan de beurt komt, en dat je dus al bepaalde dingen kan schrappen om niet in herhaling te vallen.

Hartelijk dank aan Louis en Louis want dat is voor mij gemakkelijker en in rijmen of dichten ben ik nooit een krak geweest.

Het doet goed om jullie hier vanmiddag met zo velen te zien op hun paasbest.
En ook de aanwezigheid van onze lokale persmedewerkers zegt genoeg over de figuur van Jos Augustyns, en ik wil ze daarvoor danken.

En het is toch wel wat met gemengde gevoelens dat we Jos uitzwaaien als dienstencentrumleider na meer dan 16 jaar het gezicht en de ziel te zijn geweest van dit dienstencentrum.

Jos,
Jouw carrière van ongeveer 37 jaar bij ons OCMW kan ik misschien samenvatten met een spreuk van Bredero: 'het kan verkeren'.

Inderdaad, Jos is van start gegaan als klinisch laborant in het oude Vesaliusziekenhuis in 1974. En op 23 maart 1995 (dus bijna dag op dag) werd hij herbenoemd van hoofdlaborant tot dienstencentrumleider.

Nu... ik neem aan dat hij in die tijd in Vesalius ongetwijfeld heel wat virussen heeft moeten ontleden, maar sommige collega's vroegen zich toen wel af "welk virus heeft de Jos nu te pakken gekregen dat hij een dienstencentrumleider wilt worden?".

Maar het bleek de juiste keuze te zijn van Jos.
Jouw grote verdienste is dat jij, 16 jaar geleden, uit het niets een uniek concept uit de grond heeft gestampt dat nadien over heel Vlaanderen navolging kende: een dienstencentrum als ontmoetingsplaats voor informatie, vorming en ontspanning. Van een stenen huis is dit dienstencentrum veranderd in een tweede thuis voor vele inwoners van Maria-ter-Heide en Bethanie. Niemand in Vlaanderen deed het jou voor.

Jos is dan ook een rasechte 'selfmade'-dienstencentrumleider van het eerste uur. En dat zijn veel complimenten in één zin!

Hij heeft altijd moeten roeien met de riemen die hij kreeg, en af en toe ook tegen de stroom in.
Jos liep óver van gezonde ambities, en vanuit het OCMW-bestuur moest dat af en toe wat getemperd worden... omdat Rome in de tijd ook niet in 1 dag is gebouwd.

Ik heb in oktober 1999 eens een gesprek gehad met Jos want hij had enkele suggesties voor het bestuur; het was het jaar vóór de gemeenteraadsverkiezingen dus hét moment voor Jos om zijn slag te slaan... .
Maar ik heb dat TOB-plan altijd goed bewaard: een Toekomstplan voor Oudere Brasschatenaars. Vandaag zouden we spreken over jonggepensioneerden.

Het ging ondermeer over het versterken van het sociale weefsel, bijzondere aandacht voor kwetsbare groepen, en de lage drempel bij dienstverlening vanuit het dienstencentrum.

Ik heb deze tekst nog eens bij de hand genomen en al jouw plannen of ambities afgepunt.

Toegankelijkheid voor iedereen, boodschappendienst, vervoerdienst... we hebben het intussen allemaal, en ik kan vanuit het gemeentebestuur en OCMW bevestigen dat jouw rol daarin toch wel baanbrekend was.

En ook in de rest van Vlaanderen kreeg je daardoor naam en faam, en je wordt dikwijls gevraagd om andere verantwoordelijken voor een dienstencentrum op te leiden.

Beste vrienden,
Ik zei een "selfmade" man.

Maar iedereen kan in het leven maar een doel bereiken met de hulp van anderen.

Ik denk aan zijn trouwe rechterhand Marie-Rose, -die als het nodig was ook voor linkerhand speelde-, aan Marilou -die als het nodig was altijd wilde inspringen en sinds enkele weken hier nu permanent werkt-, aan de medewerkers van de logistiek die doorheen het drukke geschuifel van tafels en stoelen moeten zien dat alles netjes blijft, en tenslotte aan jullie allemaal, die vele vrijwilligers.

Ik heb als OCMW-voorzitter lang nagedacht over een passend geschenk voor Jos. En dat was niet gemakkelijk:

Een Augustijnslei is er al in Brasschaat;

Een standbeeld staat hier al aan het dienstencentrum;

Gepensioneerden hebben eigenlijk al op vele dingen korting.

En daarom dacht ik:
we houden vandaag gewoon een Jos-dag... een feest voor Jos en alle vrijwilligers van de voorbije 16 jaar.

Ik weet dat hij eigenlijk nog heel veel méér had willen doen en dat er nog véle ambities zijn. Beeldt u in: Jos is vanmorgen nog gaan vergaderen in Gent over het dienstencentrum... Om uit te bollen, hoop ik...

Vanaf 1 april kan jij alleen nog maar de lusten hebben van dit dienstencentrum, en alle lasten zijn dan van jou af gevallen. Maar je bént hier welkom, je blijft hier welkom.

Beste mensen,
Wij zijn erin geslaagd om een volwaardige opvolging te vinden voor Jos: Hilde Bleyenberg.

Ik zou vragen:
geef haar de tijd en de kans om de werking in Maria-ter-heidehove verder in te vullen.
En Hilde, je komt terecht in een zeer goed draaiend dienstencentrum. Laat dat geen hangmat zijn voor jou, maar een springplank.

En ik heb regelmatig getelefoneerd met Jos. En ik ga dat ook doen met jou Hilde. Maar als ik dan eens vraag "wat eten we vanavond", ... wel mijn vrouw noemt ook Hilde en dan heb ik gewoon de verkeerde GSM-toets ingeduwd.
Dus daar moet ik nog iets op vinden.

Beste vrienden,
Loslaten is niet gemakkelijk, en Jos weet dat maar al te goed. Maar ook hier, bij z'n pensioen, zal hij niet in een zwart gat vallen… door de vriendschap en genegenheid van iedereen die hier aanwezig is.

En er is eigenlijk ook geen beter moment om met pensioen te gaan. Volgende week start de week van de vrijwilliger, dus Jos… denk maar al eens na. Maar alle gekheid op een stokje, we zullen je een poosje laten gewoon worden aan het 'dolce far niente'... aan het zalige nietsdoen.

En ik rond daarmee ik af want ik mag niet alle munitie vandaag verschieten.
Komende donderdag is het nog eens Jos-dag voor de collega’s op het OCMW.

Geniet allemaal van deze namiddag.