Iedereen in Maria-ter-Heide kent deze instelling! Het etiket staat erop en nog wel in het groot! Vroeger in de Franse taal, toen waren het nog de "Franse Zusters" en nu in het Nederlands. In de folders lezen we dat het Maria-Instituut gelegen is midden groen en in een rustig kader van Brasschaat, de gemeente van de parken, en toch langs de drukke Bredabaan.

Het schoolgebouw moeten we een paar honderd meter dieper gaan zieken, achter weelderige rododendron en hoge en jonge bomen van vele soorten met veel vogels die er rustig kunnen nestelen en broeden.

Er moet immers plaats gevonden worden voor een lagere school, een middelbare en internaat. De toenmalige leger aalmoezenier De Ridder had bekomen dat de kinderen van de militairen niet langer voor hun onderwijs zouden aangewezen blijven op de lessen van een dienstplichtige onderwijzer, maar een eigen school zouden krijgen. Daarom is de school altijd nauw met het kamp verbonden geweest en in het begin alleen toegankelijk voor kinderen van militairen.

Met dit doel voor ogen belandden op een avond van 24 augustus 1924 de eerste zusters Maristen in het zomervillaatje langs de Eikendreef met de bekoorlijke naam "Alpenroos", midden in een vier hectaren bos. Terwijl de bomen gerooid werden en een voorlopig gebouw opgetrokken om de eerste leerlingen een onderdak te geven, had de familie Collin tot Pasen 1925 enkele zalen van het Bellenhof ter beschikking gesteld voor het onderwijs. Vanaf Pasen kon les gegevens worden in het voorlopig gebouw dat nog altijd dienst doet als klaslokalen en leraressenkamer. Op 25 april 1925 werd officieel de eerste steen gelegd op de duizenden die er al lagen.

Pasen 1926: Een gloednieuwe school in het verse lentegroen met een eigen aalmoezenier, mr. De Neef, die tot 29 juli 1959 zijn beste krachten zou blijven wijden aan de jeugd en de zusters. Op het pensionaat leefde nog een andere figuur die niet meer weg te denken is: Juleke, die zorgde voor alles en nog wat.

Het leerlingen aantal klom vlug tot de 200 waarvan een 80 internen, voor de oorlog waren er 23 zusters, na de oorlog nog een 15. Nieuwe tijden brachten ook nieuwe noden, zo werd vanaf 1961 de middelbare afdeling jaar na jaar omgevormd tot een handelsafdeling met 6 leerjaren met gewaarborgde toegang tot verdere hogere studies door officieel erkende en gehomologeerde getuigschriften. Het internaat blijft ook in deze tijd kinderen aantrekken, vooral van mensen buiten onze gemeente en buitenlanders, zodat er momenteel vele nationaliteiten school lopen.